Απο την αρχαιότητα η θάλασσα ήταν ένα σύμβολο ελευθερίας για τον άνθρωπο και ταυτόχρονα ένα χωράφι που ποτέ κανείς δε έσπειρε, μα οι πάντες θέλησαν να θερίσουν. Μια ανεξάρτητη ομάδα αυτοχρηματοδοτούμενων φοιτητών Βιολογίας Α.Π.Θ. αποφασίζουν να λάβουν δράση και να φέρουν δημόσια το ζήτημα, ξεκινώντας ένα ταξίδι στις Ελληνικές θάλασσες και σε γνωστές και άγνωστες περιοχές της, μαζεύοντας μαρτυρίες και απόψεις απο ψαράδες, επιστήμονες και ειδικούς στον τομέα της αλιείας.
Στο ντοκυμαντέρ αυτό οι δημιουργοί επιχειρούν να ανακινήσουν το ζήτημα της υπεραλίευσης στις ελληνικές θάλασσες. Καταγράφονται μαρτυρίες και απόψεις ανθρώπων που ερευνούν, σχετίζονται, εκμεταλλεύονται ή απλά ζουν από την θάλασσα: ερασιτέχνες και επαγγελματιές ψαράδες, επιστήμονες της θάλασσας, αρχαιολόγοι, μάγειρες.
Προσπαθούν να ανιχνεύσουν ποιες είναι οι αιτίες της - κοινώς ομολογούμενης - κατάπτωσης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και πιο συγκεκριμένα της βιοποικιλότητας και ποσότητας των ψαριών. Πώς επιδρούν οι νέες τεχνολογίες, οι νέοι κανονισμοί, η υπεραλίευση, η μόλυνση, η κουλτούρα κατανάλωσης ψαριών.
Πώς γενικά ο άνθρωπος εκμεταλλεύται “ένα χωράφι που δεν έσπειρε ποτέ…” με ένταση και ρυθμό που ίσως δεν έχει επιστροφή για τη φύση.